Byłam taka szczęśliwa gdy znalazłam tą watahę. Spełnienie marzeń! A wydarzyło się to przypadkiem...
Był chłodny (dla innych) wieczór. Wcieliłam się w wilka ognia i wykonałam samozapłon. Podpaliłam drewniane pale stojące obok. Stworzyłam ognisko. Było tak ciepło. Nagle usłyszałam trzask płonących gałęzi. Obnażyłam kły i warknęłam. - Kto to?... - Jestem Assuva, a to Violetta. Szliśmy akurat obeznać teren. Zamilkłam. Assuva był taki ładny. Ale raczej nie był z Violettą. - A ja... Ja jestem Misteria. - Wiesz, może zabierzemy cię ze sobą? Dołączyła byś do watahy... Zatkało mnie. - Ja... J...a... Dołączam bez dwóch zdań! - powiedziałam. Nie wiedziałam czy mówię to ze względu na Assuvę, czy z racji długiej podróży. Kiedy Assuva poszedł, pogadałam z Violettą. - No więc... - zaczęłam. - Pewnie jesteś już w związku, i wiesz, jak zdobyć, lub trochę zainteresować sobą chłopaka. < Violetta dokończ> | |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz